کد خبر: ۳۴۷۴۳
تاریخ انتشار: ۳۱ فروردين ۱۳۹۳ - ۱۴:۵۰
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
تعداد بازدید: ۲۷۴

ديگران پشت سر ما چه مي گويند؟

خراسان: وقتي به آن چه که ديگران درباره ما مي انديشند زياد اهميت بدهيم؛ به فردي هميشه نگران تبديل مي شويم. ديگران را راضي نگه داشتن تا جايي قابل قبول است که سلامتي و سعادت ما به مخاطره نيفتد. مشکل آن جا آغاز مي شود که کسب موافقت و تاييد اطرافيان به اندازه اکسيژن هوا براي ما مهم مي شود. اين موارد را در نظر بگيريد:

* ما کمتر نگران بوديم اگر مي دانستيم به ندرت، ديگران درباره ما حرف مي زنند. اگر احساس مي کنيد که مردم هميشه درباره شما صحبت مي کنند و هر حرکت شما را زير نظر دارند؛ اين موضوع کاملاً محصول خيال پردازي ذهن تان است. علت اين ترس دروني و فقدان امنيت را بيابيد.

* اين که ديگران شما را چگونه مي بينند، مهم نيست. اين که شما چگونه درباره خود مي انديشيد اهميت دارد. هر اندازه هم که ما سنجيده حرف بزنيم و رفتار کنيم، باز هم احتمال اين که مردم برداشت اشتباه بکنند زياد است. وقتي که در زندگي تصميمات بزرگ مي گيريد، اگر ايمان داشته باشيد، حرف ديگران برايتان اهميتي نخواهد داشت.

* اگر شما سعي مي کنيد که مانند ديگران بينديشيد، در واقع زندگي نمي کنيد، بلکه فقط زنده هستيد. طبيعت ما انسان ها اين است که وقتي به اندازه کافي اعتماد به نفس نداريم، رفتار ديگران را تقليد مي کنيم. اين نقش بازي کردن، در ما يک خلاء دروني ايجاد مي کند.