کد خبر: ۳۳۷۴۲
تاریخ انتشار: ۲۴ فروردين ۱۳۹۳ - ۱۴:۰۰
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
تعداد بازدید: ۳۳۴۱
روایت شرق الاوسط از

طبقی از نقره به پوتین برای پشت کردن به ایران و سوریه!

خبرگزاری رویترز در گزارشی اعلام کرد «ایرانی‌ها و روس‌ها روی قراردادی 20 میلیارد دلاری برای خرید نفت ایران در برابر کالاها و تجهیزات نظامی روسیه کار می‌کنند،‌ انتشار خبر این قرارداد موجب خشم قانونگذاران کنگره آمریکا شد که تهدید کردند روند کاهش تحریم‌های ایران را متوقف می‌کنند»!
شرق الاوسط نوشت: خبرگزاری رویترز در گزارشی اعلام کرد «ایرانی‌ها و روس‌ها روی قراردادی 20 میلیارد دلاری برای خرید نفت ایران در برابر کالاها و تجهیزات نظامی روسیه کار می‌کنند،‌ انتشار خبر این قرارداد موجب خشم قانونگذاران کنگره آمریکا شد که تهدید کردند روند کاهش تحریم‌های ایران را متوقف می‌کنند»!

به گزارش سرویس بین الملل «تیک» Tik.ir، گویا همین دیروز بود که جنگ سرد بر جهان حاکم بود و کسی چه می‌داند، شاید بار دیگر جهان به دو اردوگاه تقسیم شود!

هنوز این گونه نتیجه‌گیری زود است، ولی اوضاع سیاسی کنونی مملو از بحران را تفسیر می‌کند. روسیه در دو سال اخیر، همه پیشنهادهای کشورهای غربی مخالف بشار اسد در سوریه را نادیده گرفته است. چرا ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه پیشنهاد مصالحه کشورهای خلیج فارس را در برابر توقف حمایتش از اسد در سوریه رد کرد؟ این کشورها در مورد ایران و سوریه منافع اقتصادی و سیاسی زیادی را در طبقی از نقره به پوتین پیشنهاد کردند، ولی او نپذیرفت! علاوه بر این، تحولات در اوکراین و همچنین اشغال شبه جزیره کریمه نشان داد پوتین با جسارت و ماجراجویی‌اش یک سودا در سر دارد: ارتقاء دادن روسیه به ابرقدرت و مقابله با اردوگاه غرب.

پوتین قبلا نیز به روشنی گفته بود از فروپاشی اتحاد شوروی اندوهگین است و میخائیل گورباچف را مسئول این رویداد دانسته بود. او به عنوان یک کمونیست سخن نمی‌گفت، بلکه به عنوان یک روس سخن می‌گفت که کشورش را به عنوان ابرقدرتی باور دارد که جهان را با آمریکا تقسیم کرده است.

روسیه اگر واقعا به دنبال استفاده از ایران برای پیچیده کردن مذاکرات هسته‌ای با غرب باشد،‌ نشان می‌دهد عملا رقابت بین دوطرف (روسیه و غرب) از سر گرفته شده است. به عبارت دیگر، مسکو اقدام به تشکیل اردوگاه جدیدی برای خود خواهد کرد که شامل شماری از کشورهای موجود در منظومه این کشور به اضافه گسترش دامنه جغرافیایی‌اش می‌شود.

با توجه به فروپاشی اردوگاه اتحاد شوروی در سال 1991 میلادی این اقدام برای رئیس جمهور پوتین ماجراجویی بزرگی در شرایط دشوار رقابتی محسوب می‌‌شود. با این حال، هر موضعی که مسکو در سوریه و ایران و دیگر کشورها اتخاذ کند این برداشت را به وجود می‌آورد که مقامات روس در حال ایجاد تشکیلات سیاسی حامی خود هستند وگرنه چه چیز موجب می‌شود مسکو برای تخریب مذاکرات هسته‌ای به حمایت از ایران بپردازد یا ایران را به سوی تندروی در خواسته‌هایش در برابر امضای توافقنامه هسته‌ای با گروه پنج به اضافه یک سوق دهد؟ چرا روسیه به امضای توافقنامه همکاری با ایران در این شرایط سرنوشت ساز روی آورده است؟ این مسئله اگر واقعیت داشته باشد،‌ موجب تضعیف موضع کشورهای غربی خواهد شد.

مسکو تلویحا اعلام می‌کند که آماده رویارویی با غرب در مناطق ناآرام و جذب مخالفان واشنگتن است. این مسئله موضع گیری حکومت کنونی مصر را توجیه می‌کند که در واکنش به اقدامات واشنگتن، به مسکو پناه برد ،زیرا آمریکا از اخان المسلمین در برابر مخالفان سیاسی آن حمایت کرد. رئیس جمهور روسیه همزمان با نارضایتی مقامات مصری از موضع گیری‌های آمریکا، در اقدامی بی‌سابقه وزیران امور خارجه و دفاع خود را برای تحکیم روابط با حاکمان نظامی مصر به قاهره فرستاد.

موضع روسیه در قبال بحران سوریه نیز نشان می‌دهد ما صرفا شاهد مانور سیاسی نیستیم، بلکه شاهد آغاز مبارزه‌ای بر صفحه شطرنج بین المللی هستیم که خاطرات جنگ سرد را در ذهن تداعی می‌کند. در صورتی که واشنگتن نتواند به راه حلی سیاسی با مسکو در خصوص اوکراین دست پیدا کند، کشمکش گسترش بیشتری پیدا خواهد کرد و اردوگاه‌های قدیمی بار دیگر فعال خواهند شد.

این جمله که «روسیه ثابت کرده است در زمان بحران‌ها از متحدانش حمایت می‌کند» در منطقه خاورمیانه زیاد شنیده می‌شود. دولت آمریکا در سوریه در برابر اسد چه کار کرده است؟! یک صندلی گذاشته و بر آن نشسته است تا تماشاگر بدترین و بزرگترین کشتار در منطقه باشد!