نسخه چاپی
ارسال به دوستان
در نظارت استصوابی بر انتخابات مجلس، آزمون سندروم بیقراری دست بگیرید!
روزنامه اطاعات نوشت:به صاحب‌دستی که در خیابان در برابر مأمور قانون این‌گونه بی‌قرار می‌شود، چگونه می‌توان اعتمادکرد، تا در خانه‌ی قانون‌گذاری، با بیقراری در زبان و نسنجیدگی در رأی، کشیده‌های بی‌صدا و نه چندان محسوس را نثار صورت ملت نکند!؟ صدای سیلی‌ِ نسنجیدگی‌های زبان و بی‌قراری‌ها در رأی، شاید مدت‌ها زمان ببرَد، تا بر صورت مردم محسوس افتد.
پیشنهاد بی‌جایی نیست؛ اگر درخواست کنیم که در روند نظارت استصوابی، تا جایی که مقدور و ممکن است، آزمون‌های خویشتن‌داری و پیش‌یابی سندرم‌های بیقراری، بر دیگر موارد صواب‌اندیشی نیز افزوده گردد.دو دیگر نکته در این باب، همان بحث شیرین معیارهای دوگانه در جناح‌های سیاسی‌است. زبان حالشان این است که: کار خوب در جناح ما خوب‌تر است و در جناح مقابل، بد؛ و کار بد در جناح ما مستلزم سکوت است و در جناح مقابل مستوجب بیشترین جنجال و عقاب.
برای این، دیگر نمی‌دانم کدام آزمون‌های پیش‌یابی را باید طرح کرد و از جناح‌ها امتحان گرفت!؟
