تجارت پر سود روزهای تحریم!/ شرکت‌هایی که از تحریم‌ها منفعت می‌برند

مجله آمریکایی اکونومیست، تجارتی تحت عنوان تجارت پرسود ایام تحریم را در کمپانی‌هایی در سراسر جهان مورد بررسی قرار داده و گفته، تحریم‌ها برای بسیاری عذاب آور است، ولی همزمان برای بسیاری دیگر یک تجارت پرسود.

«یک نفتکش در اوایل ماه فوریه وارد تنگه هرمز شد و به سمت ترمینال بصره در عراق رفت، سپس رادار‌های خود را خاموش کرد و ده روز بعد مسیرش را از طریق تنگه هرمز به سمت بندر فجیره در امارات رفت و تانکرهایش را خالی کرد؛ سپس به سمت بصره تغییر جهت داد و بار دیگر رادارهایش را خاموش کرد و این بار تانکرهایش را  در فجیره خالی کرد.» در هشت ماه گذشته، کشتی‌ها تقریبا بیش از ۶۰ بار این الگو را تکرار کرده‌اند.

، اکونومیست در مطلبی درباره کاسبی از تحریم‌ها نوشت: چنین تحرکاتی در نزدیکی ایران برای آمریکایی‌هایی که از ماه می صادرات نفت ایران را به طور کامل تحریم کرده‌اند، جالب است. در این مورد به خصوص، اطلاعات به دست آمده توسط آژانس‌های اطلاعاتی جمع‌آوری نشده بلکه توسط شرکت ویندوارد جمع‌آوری شده است. مقر اصلی این شرکت در اسرائیل است و از میان سرمایه‌گذاران این شرکت می‌توان به دیوید پترائوس رییس سابق سازمان سیا و جان براون رییس سابق بریتیش پترولیوم اشاره کرد. شرکت ویندوارد به کمپانی‌ها کمک می‌کند تا در خلال تحریم‌ها راهشان را پیدا کنند.
 
این شرکت تنها نیست. اشاعه تحریم‌ها مشکلی است که برخی کمپانی‌ها را درگیر کرده و برای برخی دیگر نیز سود‌های کلانی در برداشته است. این شرکت‌ها به دیگران کمک می‌کنند تا به تحریم‌ها پایبند باشند و در عین حال تاثیر تحریم‌ها را متوجه شوند.
 
در هیچ جایی بیش از تجارت انرژی، کمپانی‌های نفتی، بانک‌ها، تجار، مدیران و همچنین بیمه‌های کشتیرانی، این سود چشمگیر نیست. حتی اگر آمریکا و ایران از درگیری نظامی در خلیج فارس اجتناب کنند، کمپانی‌ها تا زمانی که ترامپ سلاح دیگری را برای مبارزه با ایران انتخاب کند، باید با تحریم‌ها دست و پنجه نرم کنند.
 
ریسک تجار به دو دلیل در حال بیشتر شدن است؛ یکی اینکه استفاده از تحریم‌ها از زمان مارک ریچ، موسس شرکت بزرگ تجاری گلن کور، که در سال ۱۹۸۳ به جرم همکاری با ایران دادگاهی شد، بیشتر شده است.
 
سال گذشته آمریکا تحریم‌هایی را علیه ۱۵۰۰ فرد، شرکت، کشتی و دیگر کسب و کار‌های ایرانی اعمال کرد که تقریبا سه برابر تحریم‌ها در سال ۲۰۱۶ بود. در شش ماه گذشته این مقدار بیشتر شده است. آمریکا تحریم‌هایی را در ماه نوامبر علیه ایران و در ماه ژانویه علیه ونزوئلا وضع کرد. هر دوی این کشور‌ها کشور‌های صادر کننده عمده نفت هستند. در ماه می ترامپ برای اولین بار یک کشتی را به جرم جابجا کردن ذغال سنگ کره شمالی که ممنوع اعلام شده بود مصادره کرد.
 
دوم اینکه کشور‌هایی که تحریم شده‌اند و واسطه‌ها در دور زدن تحریم‌ها خبره شده‌اند. در ماه مارس مشاوران سازمان ملل با اشاره به بخشی از داده‌های شرکت ویندوارد و گزارش‌های وزارت خزانه‌داری آمریکا بخشی از راه‌های معمول دور زدن تحریم‌ها را شرح دادند.
 
کشتی‌ها دستگاه‌های ردیاب‌شان را خاموش می‌کنند و بدون شناسایی شدن حرکت می‌کنند. نفت از طریق یک کشتی به کشتی دیگر در اقیانوس منتقل می‌شود. این کشتی‌ها هم دیگر را با استفاده از اپلیکیشن وی چت در دریای شرق چین پیدا می‌کنند. کاپیتان کشتی با دستکاری داده، هویت کشتی را تغییر می‌دهد تا بتواند مکان‌های اشتباه را مخابره کند.
 
همین متد‌ها به ایران و روسیه کمک کرده تا به سوریه نفت برسانند.
 
در سال ۲۰۱۸ کره شمالی محصولات پالایش شده نفتی خود را بیش از حدی که تحریم‌ها برای ایم کشور تعیین کرده بود جابجا و صادر کرد.
 
اکونومیست در ادامه مطلب خود اینگونه نوشته است: کسب و کار‌هایی که مشتاقند باید بدانند این مانور‌های محرمانه به دو دسته تقسیم شده‌اند؛ یکی آن‌هایی که از اعمال تحریم‌ها علیه بازار‌های انرژی سود می‌برند مانند هدج فاند‌ها، تحلیلگران و برخی تجار. شرکت‌هایی وجود دارند که در این بین آماده کمک‌رسانی از طریق داده‌های تراتزیتی کشتی، عکس‌های ماهواره‌ای و دیگر اطلاعات هستند. این شرکت‌ها به طور خاص برای دوره تحریم‌ها طراحی نشده‌اند بلکه تحریم‌ها نیاز به داده‌های آن‌ها را بیشتر می‌کند.
 
دسته دوم کمپانی‌هایی که خودشان طیف گسترده‌ای از نقض تحریم‌ها را مرتکب می‌شوند. شرکت لاتهام و واتکینز شرکتی است که به روسای شرکت EN+ که یک مجموعه آلومینیوم روسی بسیار بزرگ است، در زمینه دور زدن تحریم‌ها مشاوره می‌دهد. این شرکت موفق شد با مشاوره‌های لاتهام از فهرست تحریم‌های آمریکا خارج شود.
 
ریفینیتیو که یک کمپانی ارائه داده است، نرم افزار‌هایی را به مشتریان خود ارائه می‌دهد که آن‌ها را قادر می‌کند شرکا و مشتریان خود را رصد کنند و مراقب باشند شرکایشان در فهرست تحریم قرار نگیرند.
 
ویندوارد از ماشین لرنینگ استفاده می‌کند تا داده‌هایی نظیر الگوی ترانزیت کشتی‌ها، شکاف‌های ایجاد شده در مسیر ترانزیتی و تغییر نام‌ها را رصد کنند و متوجه اقدامات مشکوک شوند.
 
خارون، شرکتی که سال گذشته توسط مقامات سابق وزارت خزانه داری آمریکا تاسیس شد، جزییات داده‌ها از هر کس و هرچیزی که در فهرست تحریم‌ها باشند را به مشتریان خود ارائه می‌کند اما کمپانی‌ها مجبور به تبعیت از قوانین داخلی کشورهایشان هستند. برای مثال ترافیگورا که یک کمپانی بزرگ تجاری است، خریداران آسیای شمالی خود را از خاموش کردن رادارهایشان منع کرده‌اند و آن‌ها را مکلف کردند تا کشتی‌هایشان قابل ردیابی باشد. این شرکت مشتریان خود را ملزم کرده همه اطلاعات مرتبط با تخلیه بارشان را افشا کنند.